Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγάρων της 20ης Οκτωβρίου 2020, για άλλη μια φορά, αποδείχθηκε η επιδεικτική αδιαφορία του Δημάρχου για συζήτηση των πιο σοβαρών ίσως θεμάτων, άμεσων κινδύνων, για το κοινωνικό σύνολο και τις πόλεις μας.
Στην προ ημερησίας συζήτηση, έθεσα 3 θέματα που, κατά την άποψη μου και η οποία είναι στην κρίση των πολιτών να αξιολογηθεί, αποτελούν κρυμμένες βόμβες δημόσιας υγείας και ασφάλειας.
Το πρώτο θέμα είναι η γνωστή πρωτοφανής κρίση στην προσχολική και βασική εκπαίδευση που βιώνει η πόλη μας. Η κρίση αυτή έχει δύο μέτωπα. Το πρώτο που αφορά την προσχολική ηλικία, φαίνεται να έχει ορίζοντα άμεσης επίλυσης, η οποία θα επιτευχθεί με την τοποθέτηση αιθουσών από την ΚΤΥΠ ΑΕ. Στην κρίση αυτή έχουν μείνει αναπάντητα ερωτήματα με βασικότερο όλων την καθυστέρηση της οργάνωσης υποδοχής της προσχολικής εκπαίδευσης, ενώ είναι ήδη γνωστός ο υποχρεωτικός της χαρακτήρας εδώ και 2 χρόνια. Δεν έχουμε μάθει πότε ξεκίνησε πραγματικά η προσπάθεια οργάνωσής της και αν υπάρχουν επίσημες (με έγγραφα) ενέργειες προς την ΚΤΥΠ. Ακόμα και αν δεχθούμε την δικαιολόγηση της καθυστέρησης εξαιτίας της ΚΤΥΠ, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την καθυστέρηση στην έναρξη της διαδικασίας κατασκευής βάσεων για την τοποθέτηση των αιθουσών. Είναι χαρακτηριστικό ότι την 1/7/2020 ξεκίνησε η διαδικασία με την τροποποίηση του προϋπολογισμού και την εισαγωγή του πόσου για την κατασκευή. Με την αμέριστη σύμφωνη γνώμη μας εγκρίναμε όλα τα κατεπείγοντα θέματα προκειμένου να μην καθυστερήσει άλλο η διαδικασία. Θα μπορούσε αν μη τι άλλο, η διοίκηση να έχει ξεκινήσει πολύ νωρίτερα τέτοιες διαδικασίες προκειμένου να ήταν όλες οι υποδομές έγκαιρα έτοιμες, άσχετα με τις καθυστερήσεις της ΚΤΥΠ.
Το δεύτερο μέτωπο της κρίσης στην τοπική εκπαίδευση, αφορά το γνωστό θέμα της συστέγασης του 4ου δημοτικού σχολείου στις εγκαταστάσεις του 5ου δημοτικού σχολείου. Εδώ είναι προφανές ότι η απόφαση συγκέντρωσης ενός αριθμού περί των 400 μαθητών σε εγκαταστάσεις σαφώς μικρότερης χωρητικότητας, εν μέσω πανδημίας, αποτελεί απροσδιόριστης έκτασης κίνδυνο και υγειονομική βόμβα στις πλάτες των μαθητών και των οικογενειών τους. Η κρίση αυτή εξελίσσεται με βάση την ακατανόητη στάση της διοίκησης να μην αναζητήσει άλλες λύσεις (όπως κατανομή σε περισσότερα του ενός σχολεία που διαθέτουν κενά και χώρο), παρά να «κρυφτεί» πίσω από την απόφαση του συλλόγου γονέων. Όμως το θέμα της συστέγασης δύο δημοτικών σχολείων δε συμβαίνει σε μια περίοδο “κανονικότητας” αλλά εν μέσω της πρωτοφανούς πανδημίας του κορωνοϊού, με ανυπολόγιστες ενδεχόμενες απειλές για τη σχολική κοινότητα και για το γενικότερο πληθυσμό της περιοχής μας.
Τα επόμενα θέματα που έθεσα βασίζονται σε πληροφορίες που υπάρχουν από 2 δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών σε πανελλαδικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης τα οποία αφορούσαν 2 μεγάλους κινδύνους.
Ο πρώτος κίνδυνος ονομάζεται νιτρορύπανση στο αρδευτικό νερό. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, μόλις τον Μάιο 2019 θεσπίστηκαν «Ζώνες ευπρόσβλητες σε νιτρορύπανση», που σημαίνει ότι το αρδευτικό νερό κρίνεται προβληματικό ως προς τη χρήση του και κατ’ επέκταση επηρεάζει τη διατροφική αλυσίδα. Στις ζώνες αυτές περιλαμβάνεται η περιοχή Μεγάρων και Αλεποχωρίου. Έχουμε λοιπόν μπροστά μας έναν σαφώς σημαντικό κίνδυνο που μας επηρεάζει μέσω της διατροφικής αλυσίδας.
Ο δεύτερος κίνδυνος ονομάζεται κατολισθήσεις. Σύμφωνα με το αντίστοιχο δημοσίευμα, μια νέα πρωτότυπη βάση δεδομένων δημιουργήθηκε η οποία παρουσιάζει τις περιοχές στις οποίες είναι επίφοβο να συμβούν κατολισθήσεις. Και εδώ, στο κόκκινο συγκαταλέγονται περιοχές της Δυτικής Αττικής, όπως το Αλεποχώρι και η Κακιά Σκάλα. Έχοντας βιώσει και βιώνοντας ακόμα, τα τραγικά αποτελέσματα των φυσικών καταστροφών στην περιοχή μας, αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλη αξία έχει αυτή η πληροφορία για τους κινδύνους που βρίσκονται στην πόρτα μας.
Τέλος, όπως έθεσε και ο σύμβουλος της αντιπολίτευσης κύριος Σπύρος Νικολάου, αναφέρθηκα σε ένα θέμα το οποίο η διοίκηση προσπάθησε να απαξιώσει και να ξεπεράσει. Συγκεκριμένα, στο σύνολο των δημοτικών συμβούλων εστάλη ερωτηματολόγιο από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στόχος του οποίου είναι αποτυπώσει τις απόψεις όλων των Δημοτικών Συμβούλων των Δήμων της χώρας, στο μείζον θέμα της φιλοξενίας μεταναστών. Οι ερωτήσεις του οποίου δεν αποτελούν απλή επιστημονική έρευνα, όπως προσπάθησε να ξεπεράσει το θέμα ο δήμαρχος. Αντίθετα, περιλαμβάνονται συγκεκριμένα σενάρια σε αυτό, σχετικά με την αποδοχή δομής φιλοξενίας έναντι επιχορηγήσεων, τη λειτουργία αυτών από το δήμο ή κρατικούς ή διεθνείς φορείς και άλλες παράμετροι. Θεωρώ ότι εν έτει 2020 μπορούμε να επιδείξουμε ωριμότητα ως κοινωνία και να βάλουμε το θέμα προς συζήτηση, προτού παρθούν αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.
Σε όλα τα παραπάνω θέματα, ο δήμαρχος επέλεξε την απόλυτη σιωπή. Σαν να απαξιώνει επιδεικτικά τη σοβαρότητα των θεμάτων δημόσιας υγείας και ασφάλειας ή σαν να μην έχει η Διοίκηση του Δήμου σοβαρές απαντήσεις σε σοβαρές κρίσεις που καλείται η κοινωνία και ο Δήμος να αντιμετωπίσουν. Και οι δύο πιθανότητες που κρύβει η επιλογή της απουσίας ή της αποφυγής απαντήσεων (ενώ απαντήθηκαν όλα τα υπόλοιπα θέματα προ ημερησίας διάταξης) δείχνει μια διοίκηση που δεν θέλει ή δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα δύσκολα θέματα, αλλά αρέσκεται σε θέματα «άρτου και θεαμάτων» προκειμένου να ολοκληρώσει κατά το δυνατόν «ήσυχα» τη θητεία της.
Βασιζόμενη στη στρατηγική της λιγότερης δυνατής εμπλοκής και άρα της αναίμακτης διοίκησης, η διοίκηση βυθίζει όλο και περισσότερο τις πόλεις μας στη μιζέρια στην απαξίωση και τελικώς στην έκθεση σε κίνδυνο ακόμα και της ζωής των πολιτών.
Δημήτρης Γεωργακής
Δημοτικός σύμβουλος
ΤΩΡΑ ΜΕΓΑΡΑ – ΝΕΑ ΠΕΡΑΜΟΣ
