Στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης, η ικανότητα διοίκησης και προσφοράς του καλύτερου δυνατού έργου προς τους πολίτες, εκτός από το ηθικό υπόβαθρο, απαιτεί στη σύγχρονη εποχή, γνώσεις ή τουλάχιστον διάθεση για να αντιληφθείς βασικές οικονομικές έννοιες.
Η τοπική αυτοδιοίκηση διαχρονικά επέλεγε να μην δώσει τη δέουσα σημασία στην ανάλυση και ερμηνεία των οικονομικών της αποτελεσμάτων, κυρίως βασιζόμενη στην άγνοια των διοικούντων και στη διαρκώς άνωθεν (από την εκάστοτε κυβέρνηση) σωτηρία με κάθε είδους επιχορηγήσεις για την κάλυψη ελλειμμάτων. Η στρατηγική αυτή επιλογή της αμάθειας έδωσε τα χειρότερα δυνατά αποτελέσματα στην ελληνική κοινωνία όπως αυτά πήραν τη μορφή των μνημονίων της προηγούμενης δεκαετίας, μεγάλο μέρος αίτιας αυτών να είναι τα τερατώδη ελλείμματα της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μάρτυρες ενός ακόμα θλιβερού επεισοδίου των οικονομικών, γίναμε στο πρώτο από τα δημοτικά συμβούλια της 2/11/2022, όπου μοναδικό θέμα (προσέξτε, ο νομοθέτης επιτάσσει να έρθει ως μοναδικό θέμα, άρα το αντιμετωπίζει ως ύψιστης σημασίας για τη δημόσια λογοδοσία) ήταν η συζήτηση του ισολογισμού του έτους 2019. Μια σειρά λεπτομερειών που θα αναλύσω, έχουν ιδιαίτερη σημασία για να αποκαλύψουν την ανικανότητα και επικινδυνότητα της παρούσας διοίκησης του κυρίου Σταμούλη να είναι στο τιμόνι των τοπικών πραγμάτων.
Καταρχάς, το θέμα του ισολογισμού 2019, είναι ακριβής επανάληψη της όμοιας συζήτησης που είχε έρθει στο Δημοτικό Συμβούλιο το Νοέμβρη 2021. Εκεί με ανάλυση των οικονομικών μεγεθών, ανάδειξη των παρατηρήσεων των ορκωτών λογιστών (όπου διατύπωσαν επιφυλακτική γνώμη για την αξιοπιστία των δεδομένων του ισολογισμού καθώς κατέγραφαν μια σειρά αναξιόπιστες διαδικασίες) και εισήγηση μου, καταψηφίστηκε ο ισολογισμός (πολύ ορθά κατά την άποψή μου και όχι λανθασμένα) ως πράξη αποδοκιμασίας των πεπραγμένων και των πολιτικών επιλογών της διοίκησης όπως αυτές αποτυπώνονται με νούμερα στο κλείσιμο ενός έτους.
Η διοίκηση λοιπόν, αποφάσισε μετά από έναν (1) ολόκληρο χρόνο να ξανά φέρει το θέμα προς έγκριση. Η πρώτη παρατήρηση έρχεται στο γεγονός ότι για έναν ολόκληρο χρόνο, ενώ η διοίκηση θα μπορούσε να συμμορφωθεί με τις παρατηρήσεις των ορκωτών λογιστών και να φέρει έναν ισολογισμό που θα είχε βελτιωμένη αξιοπιστία απεικόνισης της οικονομικής κατάστασης του δήμου, δεν το έκανε είτε από σκοπιμότητα, είτε από άγνοια, είτε από αδιαφορία. Όποιο και αν ήταν το κίνητρο, είναι εξίσου επικίνδυνο για το δημόσιο συμφέρον του τόπου.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με την εμμονή της διοίκησης να παρουσιάζει ως τεχνικό θέμα τον ισολογισμό, που άπτεται μόνο των οικονομικών υπηρεσιών και την ευθύνη του οποίου έχουν οι υπάλληλοι όπως άκομψα υποστήριξε ο αντιδήμαρχος οικονομικών. Μια σειρά χαρακτηριστικών ανατρέπουν τον ισχυρισμό αυτό περί τεχνικού θέματος και εγείρουν ξανά τα ερωτήματα περί σκοπιμότητας, άγνοιας ή αδιαφορίας. Το πρώτο είναι ότι οι οικονομικές καταστάσεις υπογράφονται από τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, συνεπώς δεν έχουν την ευθύνη οι υπάλληλοι του λογιστηρίου, νομικά την ευθύνη φέρει ο υπογράφων τις οικονομικές καταστάσεις.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι ο νομοθέτης επιτάσσει τη συζήτηση του ισολογισμού να είναι μοναδικό θέμα σε ένα συμβούλιο, γεγονός που το αποδίδει την ύψιστη σημασία για τη δημόσια λογοδοσία, αν ήταν τεχνικό ζήτημα θα επέτρεπε να συζητηθεί είτε σε δευτερεύον όργανο όπως είναι η οικονομική επιτροπή, είτε μαζί με άλλα θέματα (π.χ. όπως κάνει η διοίκηση Σταμούλη και το προεδρείο που φέρνει για συζήτηση 30 και 40 θέματα, εξευτελίζοντας έτσι το θεσμό και το κύρος του Δημοτικού Συμβουλίου). Δεν το κάνει όμως ο νομοθέτης και άρα η συζήτηση έχει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα και χαρακτήρα δημόσιας λογοδοσίας για τη διαχείριση των οικονομικών (τα οποία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός αιρετού αλλά ανήκουν στο λαό).
Οφείλω να καταγράψω την σωστή στάση του συνδυασμού του κυρίου Βαρελά, από τον οποίο ο ίδιος και ο κύριος Νικολάου, υποστήριξαν με πολύ ορθά επιχειρήματα την πολιτική χροιά αυτής της συζήτησης και επέμειναν στη θέση τους να καταψηφίσουν τον ισολογισμό, αναδεικνύοντας τα τρωτά του σημεία.
Μετά από 8 χρόνια διοίκησης και με διάθεση διεκδίκησης μιας ακόμα θητείας, η διοίκηση Σταμούλη συνεχίζει να είναι ανεπίδεκτη μαθήσεως, σε ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της δημόσιας διοίκησης, αυτό της ορθής διαχείρισης των οικονομικών. Αυτό όμως θα ήταν αποδεκτό αν αφορούσε τα ιδιωτικά οικονομικά της. Όμως αφορά τα δημόσια οικονομικά και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και αντιμετωπίζει τους φόρους των πολιτών, ως «τσιφλίκι» της και με δικαίωμα να τα διαχειρίζεται με κάκιστο τρόπο χωρίς να λογοδοτεί. Μια τέτοια διοίκηση πρέπει να αντιληφθεί το βάρος του ρόλου της και της θέσης της η οποία πηγάζει από το λαό και υπάρχει για το λαό.
Ίσως εν τέλει τα οικονομικά θέματα του Δήμου μας, δεν είναι τόσο τεχνικά – τυπικά όπως η
Δημοτική Αρχή θέλει να τα αναφέρει, αλλά ουσιαστικά για την λειτουργία του Δήμου
Μεγαρέων και μας αφορούν όλους.
Δημήτρης Γεωργακής
Δημοτικός σύμβουλος
Τώρα Μέγαρα – Νέα Πέραμος.
