Ο τόπος μας, η ευρύτερη περιοχή του Δήμου των Μεγαρέων, είναι προικισμένος με τις καλύτερες τοπογραφικές συνθήκες. Τo Όρος Πατέρας, τα Γεράνεια ‘Ορη (τα οποία ανήκουν στο πανευρωπαϊκό δίκτυο προστασίας Νatura 2000), ο πανέμορφος Κορινθιακός κόλπος, η θάλασσα του Σαρωνικού και ο μεγάλος εύφορος Μεγαρικός κάμπος. Συντελείται η ΄προίκα’ ενός τόπου με ιστορία χιλιάδων ετών την οποία εμείς, οι σύγχρονοι Μεγαρίτες, καλούμαστε να διαφυλάξουμε και να την παραδώσουμε ίδια, αν όχι καλύτερη, στις επόμενες γενιές. Στόχος είναι να προστατευθεί η κληρονομιά, η πολιτιστική, η ιστορική αλλά και η περιβαλλοντική που έχουμε αποκτήσει από τους προγενέστερους και να μεταλαμπαδευτεί στους μεταγενέστερους.
Ωστόσο, φαίνεται να μην νοιαζόμαστε ιδιαίτερα για την πολύτιμη αυτή ΄προίκα’. Η κατάσταση τα τελευταία χρόνια με σκουπίδια, μπάζα και ανεξέλεγκτη εναπόθεση πτηνοτροφικών αποβλήτων φαίνεται να έχει διογκωθεί επικίνδυνα, με την ευθύνη να βαρύνει κάποιους ανεύθυνους πολίτες, την τοπική και περιφερειακή διοίκηση και φυσικά την κεντρική κυβέρνηση. Το κλείσιμο της παράνομης τοπικής χωματερής πρίν λίγα χρόνια, δημιούργησε άλλες μικρότερες. Η Λερναία Ύδρα, με χωματερές και μπάζα να ξεφυτρώνουν παντού, από τον κάμπο μέχρι και το δάσος Natura, ακόμη και δίπλα σε μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς όπως είναι τα βυζαντινά εξωκλήσια με ιστορία 1.000 ετών.
Όλο και πιο συχνά, φορτηγά γεμάτα απορρίμματα και μπάζα παίρνουν τους δρόμους προς τον κάμπο για να τα ξεφορτώσουν σε σημεία που κηρύχθηκαν αυτοβούλως χωματερές ή σε άλλα σημεία που κηρύχθηκαν αυτοβούλως ιδιωτικές χωματερές. Τα ρέματα γέμισαν όχι με φερτά υλικά από τα βουνά αλλά με υλικά-σκουπίδια του σύγχρονου πολιτισμού μας. Σίγουρα κάποιοι επωφελούνται από την αδυναμία της μόνιμης αστυνόμευσης αλλά και από την απουσία μονάδων ανακύκλωσης και επεξεργασίας αυτών των αποβλήτων. Είναι οξύμωρο όμως να υπάρχει ανεξέλεγκτη εναπόθεση πτηνοτροφικών αποβλήτων στο χώμα δίπλα σε μονάδα επεξεργασίας τέτοιων ακριβώς αποβλήτων η οποία παράγει βιοαέριο, μια ανανεώσιμη πηγής ενέργειας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Μετά από πολύμηνη έρευνα, και με την βοήθεια πολλών συμπολιτών, εντοπίστηκαν τουλάχιστον 20 τέτοια σημεία ασυδοσίας σε διάφορα σημεία του κάμπου (συνημμένος χάρτης). Και αυτό είναι μόνο η αρχή, υπολογίζεται πως είναι περίπου 100! Με την παρότρυνση της Αστυνομίας, που καλέστηκε επί τόπου, έγινε επίσημο αίτημα στην Δημαρχία για την περισυλλογή τους χωρίς φυσικά να γίνει κάτι, ούτε καν να δωθεί κάποια απάντηση στο αίτημα. Στη Περιφέρεια Δυτικής Αττικής μας είπαν πως γνωρίζουν το πρόβλημα αλλά αδυνατούν να το ελέγξουν. Το τμήμα των επιθεωρητών περιβάλλοντος είναι υποστελεχωμένο και το νομικό πλαίσιο ανεπαρκές. Κι εμείς, οι ‘σύγχρονοι πολιτισμένοι’ εξακολουθούμε να παράγουμε απόβλητα τα οποία θα παραμένουν εκεί να τα χαρούν οι επόμενοι. Πόσο δύσκολο άραγε είναι να δημιουργηθεί μια μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων η οποία παράγει ζεστό νερό και ηλεκτρισμό; Γιατί δεν γίνονται μελέτες, γιατί δεν αναπτύσσονται μακροχρόνιες στρατηγικές για τα θέματα αυτά αλλά γίνονται μελέτες για την επέκταση του Δημαρχιακού κτιρίου;
Πραγματοποιήθηκε έλεγχος της ποιότητας του νερού γεώτρησης κοντά στην βιομηχανική περιοχή των Μεγάρων και φάνηκε να έχει 116% νιτρικά (NO3) πάνω από το επιτρεπόμενο όριο. Ο υδροφόρος ορίζοντας αυτού του, προικισμένου κατά τα άλλα, τόπου μολύνεται από τα μπάζα, τα σκουπίδια και τις κοπριές που παράνομα εναποθέτονται και ψεκάζονται σε οικόπεδα και καλλιέργειες. Το καθαρό νερό που παράγει η φύση έχει καταλήξει να μην είναι ούτε για πότισμα. H επιθεώρηση για βιολογικά προϊόντα δεν επιτρέπει τέτοιας ποιότητας νερό, με αποτέλεσμα τα κηπευτικά προϊόντα μας να είναι δεύτερης κατηγορίας και σύντομα δεν θα τα προτιμάει κανένας. Πως γίνεται ο δημοτικός βιολογικός καθαρισμός να υπολειτουργεί όταν υπάρχει τόσο μεγάλο πρόβλημα;
Είναι προφανές πως η Πολιτεία αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση. Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί οργάνωση και σωστό σχεδιασμό. Για να σταματήσει η φθορά και η παρακμή, θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλία εμείς οι ίδιοι οι πολίτες. Πρωτίστως, να μειώσουμε τα απόβλητα μας και να απαιτήσουμε την ορθή διαχείρισή τους. Να γίνουμε συλλογικά όργανα της προόδου και της ευημερίας και όχι της παρακμής. Να διαφυλάξουμε το περιβάλλον και τον πολιτισμό μας. Να οργανωθούμε σε ομάδες, σε συλλόγους και να συζητήσουμε αυτά που μας ενώνουν, αυτά που όλοι διακαώς οραματιζόμαστε, μικροί και μεγάλοι, και να δράσουμε! Να αναρωτηθούμε, είναι αυτό το μέλλον που θέλουμε;
Ο παρακάτω χάρτης δείχνει φωτογραφίες από κάποια από τα σημεία που έχουν εντοπιστεί. Tα μπλε είναι μπάζα/σκουπίδια και τα πορτοκαλί λύματα πτηνοτροφείων. https://tinyurl.com/ppset6
Νεκτάριος Μωραΐτης
