Το υψηλό κόστος των υλικών φαίνεται ότι ήταν η αιτία που 15 συνολικά άνθινα στεφάνια και λοιπά δώρα με τις ανάλογες συνοδείες πέρασαν από την πλατεία Βασιλέως Κωνσταντίνου .
Το έθιμο του Μάη αναβιώνει ακόμα και σήμερα στην πόλη των Μεγάρων. Ένα έθιμο πανάρχαιο το οποίο και δεν συναντάμε σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας. Η αρραβωνιασμένη νύφη συνοδευόμενη από άλλες φίλες της, ντυμένες όλες με την παραδοσιακή τοπική ενδυμασία, τα »κατηφένια», παρέα με ένα μικρό αγόρι που κρατάει μία κανάτα με κόκκινο κρασί, περνούν από τον κεντρικό δρόμο της πόλης με πορεία πάντα προς τα δεξιά για να καταλήξουν στο σπίτι του γαμπρού όπου περιμένει το σόι του. Η νύφη μαζί με μια άλλη κοπέλα κρατούν ένα μεγάλο στεφάνι από λουλούδια δεμένα περίτεχνα μεταξύ τους, τον Μάη. Οι υπόλοιπες κοπέλες κρατούν ένα καλάθι με μια κουλούρα κεντημένη με διάφορα παραδοσιακά μοτίβα όπως σταφύλια και περδικούλες.
Πασχαλινά κουλούρια και αυγά στολισμένα με περίτεχνα κεντήματα ή ζωγραφισμένα πλαισιώνουν το καλάθι με την κουλούρα και τα οποία παραδίδει η νύφη στην πεθερά. Στον πεθερό προσφέρει την κανάτα με το κρασί και το στεφάνι παραδίδεται στον γαμπρό το οποίο κρεμάει πάνω από την κύρια είσοδο του σπιτιού. Στη θέση αυτή θα μείνει για έναν ολόκληρο χρόνο. Αφού οι γονείς πάρουν τα δώρα από το καλάθι, το γεμίζουν με αυγά, κουλούρια, χρήματα και τις παραδοσιακές κουντούρες (κεντητές παντόφλες). Στη συνέχεια η νύφη φεύγει για το πατρικό της σπίτι πριν τη δύση του ηλίου, βαδίζοντας μόνο δεξιά για να πάνε όλα καλά στη ζωή του ζευγαριού.
Ο αριθμός των ατόμων που συνοδεύουν το Μάη, τα κουλούρια και τα αυγά του καλαθιού σύμφωνα με το έθιμο πρέπει να είναι πάντα μονός αριθμός. Το αγόρι όπου συνοδεύει την πομπή και μεταφέρει το κρασί πρέπει να ζουν και οι δυο γονείς του.
