Ο πρώην Αντιδήμαρχος ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΙΝΗΣ απαντά και σχολιάζει το άρθρο του ΚΩΣΤΑ ΔΕΔΕ Αρχιτέκτονα Μηχανικού, Συντονιστή της Τ.Ο. Δήμου Μεγαρέων Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ), για τον εορτασμό της Απελευθέρωσης των Μεγάρων από τα στρατεύματα της Ιταλο – Γερμανικής κατοχής, την 9η Οκτωβρίου 1944
Είχα ετοιμάσει την επιστολή μου αυτή εδώ και μέρες και δεν την δημοσιοποίησα διαφυλάσσοντας το πνεύμα ενότητος, ψυχικής και εθνικής ανάτασης λόγω της Εθνικής επετείου του έπους του 1940. Το κάνω τώρα γιατί θεωρώ ότι με το να σωπαίνουμε σε αυτά τα θέματα δεν βοηθάμε. Ετσι λοιπόν:
« Διάβασα με πολύ προσοχή στο διαδίκτυο το κείμενο του κ. ΚΩΣΤΑ ΔΕΔΕ για τον εορτασμό της επετείου της απελευθέρωσης των Μεγάρων από τα στρατεύματα της Ιταλο – Γερμανικής κατοχής την 9η Οκτωβρίου 1944 και τις παρατηρήσεις του για τις εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο Δήμος Μεγάρων την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2019 το πρωϊ και το απόγευμα και ένοιωσα οργή, θυμό, απογοήτευση, παράπονο, πίκρα και μεγάλη λύπη και θεώρησα χρέος μου να πώ δυό λόγια, ως κριτική στο απαράδεκτο κατά την γνώμη μου περιεχόμενο.
Ενας παλιός φίλος μου έχει πεί «Μη φοβάσαι να πείς τη γνώμη σου, εχθρούς θα κάνεις έτσι κι αλλιώς». Ας είναι.
Αντί να σταθεί λοιπόν ο Κώστας, στο νόημα της μεγάλης ημέρας, που έφυγαν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί από την πόλη μας κι από την Ελλάδα, έχυσε δηλητήριο κάνοντας κήρυγμα μίσους και διχόνοιας, μιλώντας για “δοσίλογους, για ντόπιους συνεργάτες των Γερμανών, κουκουλοφόρους, χίτες και λοιπούς”, κατηγορώντας ευθέως τον Δήμαρχο Γρηγόρη Σταμούλη, που οργάνωσε την συγκεκριμένη εκδήλωση με ομιλητή όπως γράφει “ συμπολίτη, γνωστό για το παρελθόν του σαν Χίτη και συνεργάτη της Χούντας” αναφερόμενος στον πρώην Δήμαρχο Μεγαρέων Δικηγόρο ΚΩΣΤΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ.
Ακριτα κι επιπόλαια κατά την γνώμη μου, ο κ. Δέδες, κατέκρινε τους πάντες, για δήθεν σιωπή από όλους τους πολιτικούς χώρους (πλήν του κ. Χοροζάνη), όπως υπογραμμίζει και δηλώνει εξοργισμένος, που “ ο Στρατηγός Δήμαρχος τους παίζει όλους στα δάχτυλα του χεριού του και δεν ντρέπονται”.
Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει αν απαντήσει κάποιος άλλος, εγώ θεωρώ την επίθεση αυτή του κ. Δέδε, επιεικώς απαράδεκτη και εντελώς πέρα κι έξω από το κλίμα των ημερών, που γιορτάζουμε το έπος του ’40, και την μνήμη των αγωνιστών της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ.
Δεν είμαι συνήγορος κανενός όμως γιά την ιστορική αλήθεια θα πρέπει να αναφέρω ότι ο πρώην Δήμαρχος ΚΩΣΤΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ δεν υπήρξε ποτέ ΧΙΤΗΣ αλλά απλώς κατηγορήθηκε ψευδώς από κάποιον αντίθετό του, πολιτικά, στη Δημαρχία, στον Δικηγορικό Σύλλογο ως φίλος της χούντας. Ο κ. Σωτηρίου όμως, αρνούμενος τελείως την κατηγορία, προσέφυγε αμέσως στο Ανώτατο Συμβούλιο που εδρεύει και συνεδριάζει στον Άρειο Πάγο υπό την Προεδρία του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου και Μέλη του Αρειοπαγίτες και διακεκριμένους Νομικούς, οι οποίοι δικαίωσαν τον κ. Κώστα Σωτηρίου, αφού εδέχθησαν ότι ουδεμία σχέση είχε με τη χούντα και όπως αναφέρει η απόφαση αυτή του 1979, επί λέξει (και είναι στη διάθεση του οιουδήποτε) γιατί έγώ την έχω.
« Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Δικηγόρος κ. ΚΩΣΤΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ, ήσκησε τά καθήκοντα αυτού επιτυχώς ως Δήμαρχος και επ’ ωφελεία των συμφερόντων των δημοτών, η όλη του δε πολιτεία υπήρξε τοιαύτη ώστε να κατηγορηθεί υπό του φιλοκυβερνητικού τύπου της εποχής εκείνης “δι’ εθνικήν προδοσίαν και κατάπτωσιν” και να καταγγελθεί εις το Υπουργείο των Εσωτερικών ως αντιδρών εις το δημοψήφισμα του 1968.»
Αυτά δεν τα λέω εγώ τα λέει το Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
Φτάνει πιά το δηλητήριο. Η ιστορία είναι γνωστή και καταγεγραμμένη. Είναι θράσος να θέλει ο κ. Δέδες να βλέπει μονόπλευρα και μονόφθαλμα τα γεγονότα αναφερόμενος και σε πρόσωπα που, δεν ζούν για να του απαντήσουν όπως ο πατέρας του Δημάρχου Γρηγόρη Σταμούλη.
Ας μην ξεχνά ο κ. Δέδες κι όσοι συμφωνούν μαζί του, ότι η Εθνική Αντίσταση ήταν ΕΝΩΜΕΝΗ.
Και ζούμε το εξής παράδοξο. Όταν οργανώνονται εκδηλώσεις τιμής και μνήμης από μη αριστερούς είναι γιορτές μίσους και διχασμού όταν οργανώνονται από αριστερούς είναι γιορτές … αγάπης!
Ας μην ξεχνά επίσης, ο Κώστας ο Δέσες, ότι ο αείμνηστος Εθνάρχης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ήταν εκείνος, που νομιμοποίησε το Κ.Κ.Ε.το 1974 και ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ αναγνώρισε την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ το 1982 κι αν δεν κάνω λάθος έδωσε και συντάξεις.
Κι ας μην ξεχνά ο κ. Δέδες, ότι στην πόλη μας υπάρχει ένα μνημείο προς τιμήν των αγωνιστών της ΕΝΩΜΕΝΗΣ Εθνικής Αντίστασης, που έγινε το 1986, επι Δημαρχίας του αείμνηστου Δημάρχου Μεγαρέων ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΣΤΑΝΗ – ΛΙΑΝΤΡΟΥ, στο χώρο της ομώνυμης πλατείας και τιμήθηκαν ΟΛΟΙ οι Μεγαρίτες αγωνιστές με διπλώματα και μετάλλια σε ειδική εκδήλωση, που έγινε στην αίθουσα του Κινηματογράφου ΓΑΛΑΞΙΑΣ στα Πλακάκια.
Εγώ είμαι 70 κι εκείνος 60 χρονών (μιλάω για τον φίλο τον Κώστα Δέδε) δεν έχουμε ζήσει τα γεγονότα. Ζήσαμε στην πιο καλή εποχή της Ελλάδας και στην μεταπολίτευση που έγιναν κοσμογονικές αλλαγές. Ζήσαμε την καλύτερη Δημοκρατία με ομόνοια και συνεννόηση.
Δυστυχώς ζήσαμε και άσχημες καταστάσεις, το Κυπριακό, τη Χούντα, το Μακεδονικό και τα μνημόνια.
Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε έντονα το αίσθημα της Αλληλεγγύης στην χώρα μας. Βοηθήθηκαν άνθρωποι ανεξάρτητα πολιτικών πεποιθήσεων από την πολιτεία, από την Εκκλησία, από το Δήμο και από την τοπική κοινωνία.
Κι έτσι μείναμε όρθιοι.
Πρέπει να βλέπουμε μπροστά κι όχι πίσω. Εχουμε πολλά, που μας ενώνουν κι ελάχιστα μας χωρίζουν. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ αλλά προχωράμε!!!
Δεν έχει κανένα νόημα στη σημερινή κοινωνία να ρίχνουμε νερό στο μύλο εκείνων που έχουν επενδύσει στο μίσος και στη διχόνοια.
Αγαπητέ Κώστα, μπορεί να ανήκουμε πολιτικά, ιδεολογικά σε άλλους χώρους όμως ζούμε στην ίδια πόλη, έχουμε φίλους, γνωστούς, συγγενείς και επιβάλλεται στις ανθρώπινες σχέσεις να μην μπλέκουμε τα απωθημένα μας από τις κομματικές μας επιρροές.
Προς θεού και μακριά από μένα να παρανοήσει κανείς και να νομίζει ότι στρέφομαι κατά του Κ.Κ.Ε ή γενικά κατά της Αριστεράς.
Σέβομαι όλους εκείνους που αγωνίζονται και υπερασπίζονται την ιδεολογία τους κι εκτιμώ τις απόψεις τους και τις προοδευτικές τους ιδέες και το έχω κάνει πράξη και στάση ζωής.
Συνεργάστηκα ως Αντιδήμαρχος Μεγάρων άψογα για πολλά χρόνια με συμπολίτες, που ήταν Αριστεροί και πετύχαμε πολλά για την πόλη μας.
Πώς να ξεχάσω τις ενέργειες, που κάναμε μαζί με τον Μπάρμπα Τάσο τον Σταυράκη, για να κλειστεί το ρέμα του Μαυρατζά και να γίνει το έργο της εκτροπής;
Είναι δυνατόν να μην θυμάμαι την τέλεια συνεργασία, που είχαμε εγώ ως Πρόεδρος του ΚΑΠΗ Μεγάρων και ο αείμνηστος Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Μεγάρων Βασίλης Παπαφράγκος, ως μέλος του Δ.Σ. κι εκπρόσωπος των μελών του ΚΑΠΗ Μεγάρων.
Μπορώ να μην μνημονεύω τον Μπάρμπα Γιώργη τον Ηλία, τον αείμνηστο Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου που μαζί φτιάξαμε το ΚΑΠΗ Μεγάρων και φτάσαμε στη Γαλλία, στην Κωνσταντινούπολη, στην Κύπρο και γυρίσαμε σαν οικογένεια όλη την Ελλάδα;
Και ειλικρινά καμαρώνω, που με τιμούν με τη φιλία τους άνθρωποι ταυτότητες της Αριστεράς στην περιοχή μας, όπως ο Αλέκος ο Μουστάκας, για τη συνεργασία, που είχαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο, ο Κώστας Χατζηδημητρίου και άλλοι.
Δεν είναι κακό αν κάποιος πέφτει σε κάποιο λάθος ή έχει ξεφύγει κάπως να βρίσκει το θάρρος να ζητά συγγνώμη. Εγώ αν κάποιους πίκρανα τους ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Εσύ ρε φίλε Κώστα;
Σε κάθε περίπτωση θέλω να τονίσω έτσι για την ιστορία, ότι ο Σύλλογος της ΠΕΑΕΑ στεγάζεται φιλοξενούμενος του Δήμου Μεγαρέων στο κτίριο της ΔΕΥΑΜ στα Πλακάκια, που έτσι αποδεικνύεται έμπρακτα ο σεβασμός και η αναγνώριση της Διοίκησης του Δήμου για όλους τους αγωνιστές της Εθνικής αντίστασης.
Τέλος αντί να τσακωνόμαστε καλό θα ήτανε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να βρισκόμαστε και να είμαστε παρόντες και να συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις του Δήμου, που οργανώνονται προς τιμήν όλων των εθνικών αγώνων και των αγωνιστών, για την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου, την επέτειο της απελευθέρωσης των Μεγάρων, των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, της βύθισης του Αντιτορπιλικού ΨΑΡΡΑ, να καταθέτουμε και κανά στεφάνι και να στεκόμαστε προσοχή μπροστά στα μνημεία των πεσόντων της πόλης μας.
Και σαν μία τελευταία κουβέντα φίλε Κώστα, κανένας πολιτευόμενος δεν ωφελήθηκε επενδύοντας στην κακοψυχία, στο μίσος, στο φθόνο, στις έριδες και στον διχασμό.
Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου ένας απλός άνθρωπος, ήπιων τόνων, ζεστός, ευγενικός, καλοσυνάτος όταν τον ρωτούσα να μου πεί, για γεγονότα και πρόσωπα, που έδρασαν την περίοδο της κατοχής μού έλεγε:
“Ρε παιδί μου εσύ είσαι ένας νέος άνθρωπος, που κινείσαι μέσα στην κοινωνία μιλάς με ανθρώπους, κάνεις παρέες γιατί να σού πώ πράγματα, που θα σε κάνουν να αλλάξεις την εικόνα και την εκτίμηση που έχεις για κάποιους;
Γιατί να σου πώ πράγματα στενάχωρα. Εσείς είσαστε νέοι και οι συνομήλικοί σου τι ευθύνη έχουν για πράξεις, που βαρύνονται οι πατεράδες τους; Αστα μην ασχολείσαι. Μην κοιτάζεις πίσω. Δές μπροστά στο μέλλον. Μην δηλητηριάζεσαι με το παρελθόν. Μην ξύνεις πληγές. Γιατί θα φανατιστείς και δεν θα σε ωφελήσει αυτό σε τίποτα στη ζωή σου.”
Και το τήρησα. Δεν ξέρω άλλοι πατεράδες αν συμβούλευαν έτσι τα παιδιά τους.
Ας διδάξουμε στους νέους μας και στα παιδιά μας, ότι για να ελπίζουμε σε μία καλή πορεία του ΄Εθνους χρειάζεται ομοψυχία, αγάπη προς την πατρίδα και σεβασμός στη μνήμη όλων όσων έδωσαν τη ζωή τους και το αίμα τους, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα.
Να είμαστε ενεργοί πολίτες, να μαθαίνουμε και να μην ξεχνάμε την ιστορία μας και να σεβόμαστε τα πρόσωπα, που έχουν πρωταγωνιστήσει και να έχουμε στην καρδιά αγάπη, καλοσύνη, σεβασμό κι εκτίμηση πέρα από κόμματα κι από χρώματα.
Ο τόπος μας έχει ακόμα πολλά προβλήματα και η πατρίδα μας απειλείται και επιβάλλεται να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ.
Δυστυχώς είμαστε λίγοι και οι κίνδυνοι πολλοί και είμαστε και μόνοι. Χωρίς συμμάχους. Επιβάλλεται να έχουμε ομόνοια κι ομοψυχία.
Μην φανταστεί κανείς ότι ανοίγω πόλεμο εναντίον του Κώστα ή εναντίον κάποιων άλλων. Κάθε άλλο. Θέλω αγάπη, ειρήνη, συνεννόηση, κατανόηση κι αλληλεγγύη. Είναι πάρα πολλά εκείνα που μας ενώνουν κι ελάχιστα εκείνα που μας χωρίζουν κι όσοι μπορούμε πρέπει να εργαζόμαστε ώστε να πετύχουμε την εθνική ομοψυχία και την Κοινωνική συνοχή, που οι συνθήκες και οι καιροί απαιτούν σήμερα.
Αυτό το άθλιο διχαστικό σύνθημα ΔΕΞΙΟΣ – ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ, πρέπει να τελειώσει. : ΄H είσαι Ελληνας ή είσαι ανθέλληνας. Κι όπως λέει η ΕΛΕΝΗ ΕΡΒΕΛΕΡ, “Η Ελλάδα κινδυνεύει από τους Ελληνες, που ξέχασαν να είναι Ελληνες.»
Γιάννης Γκίνης
Δημοσιογράφος
Πρώην Αντιδήμαρχος Μεγάρων