Η Ελευσινα αντιμετωπη με το μελλον της!

Στην ημεριδα που διοργανωσε ο Δημος Ελευσινας με θεμα – Μελετη ενοποιησης και αναδειξης αρχαιολογικων χωρων και μνημειων με στοιχεια αστικης αναπλασης – αυτο το οποιο σκιαγραφησαν ολοι οι εκλεκτοι ομιλιτες ηταν ο ‘οδικος χαρτης της Ελευσινας’ – που βρισκεται σημερα αντιμετωπη με το μελλον της!
Χαιρετιζοντας την ημεριδα ανεφερα τα εξης:
Κυρίες και κύριοι,
Σας καλωσορίζω με την σειρά μου στην πρωτεύουσα της Δυτικής Αττικής, την Ελευσίνα, τον τόπο των Ελευσίνιων Μυστηρίων, και μιας από τις πέντε ιερές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.
Η Ελευσίνα, που για περισσότερα από χίλια χρόνια αποτελούσε σημείο αναφοράς και τόπο λατρείας, κοσμήθηκε από την αρχαιότητα με λαμπρά κτήρια και όμορφες κατασκευές.
Μετά την καταστροφή της όμως το 396 από τον Αλάριχο και τους Βησιγότθους, ακολούθησε μια σιωπή αιώνων, μέχρι που γύρω στα 1880 ξεκινά η αναγέννηση της περιοχής.
Μέσω της βιομηχανίας, το μικρό ψαροχώρι μετατρέπετε σε βιομηχανικό κέντρο, που λόγω και της γειτνίασης με την Αθήνα, γίνεται πόλος έλξης για εσωτερικούς οικονομικούς μετανάστες.
Η βιομηχανία, εκτός από θέσεις εργασίας, δημιουργεί και σημαντικά κτήρια, που και αυτά αποτελούν σήμερα σημεία αναφοράς για την πόλη.
Το 1923 καταφθάνουν οι πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, η πόλη περνά σε μια νέα φάση ανάπτυξης, ενώ παρά τα όποια προβλήματα αρχικά δημιουργήθηκαν, αποτελεί ιδιαιτέρα θετικό παράδειγμα ειρηνικής εγκατάστασης και ενσωμάτωσης μεταναστών και προσφύγων.
Ταυτόχρονα όμως, η άναρχη εγκατάσταση και λειτουργία των βιομηχανιών στο Θριάσιο πεδίο, επιβάρυνε σε τέτοιο βαθμό το περιβάλλον, που αποτελεί σήμερα την πιο υποβαθμισμένη περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά περιοχή ολόκληρης της χώρας.
Μια υποβάθμιση που συνεχίστηκε, εξ’ αιτίας της αποβιομηχάνισης των προηγούμενων δεκαετιών, φτάνοντας στο απόγειο της τα τελευταία χρόνια, εξ’ αιτίας και της οικονομικής κρίσης.
Πρέπει να γνωρίζετε όμως, πως τόσο η Ελευσίνα, όπως και ολόκληρη η Δυτική Αττική, δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη:
Το πολιτιστικό απόθεμα της Ελευσίνας είναι πολύ μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς τα προϊστορικά, κλασσικά, βυζαντινά και νεότερα μνημεία που κοσμούν την πόλη και την ευρύτερη περιοχή.
Αν αναλογιστούμε ότι ο Αρχαιολογικός χώρος της Ελευσίνας, μετά από την Ακρόπολη, είναι το σημαντικότερο μνημείο της χώρας.
Συνεπώς η ενοποίηση αυτών, στα πλαίσια ενός σχεδίου βιώσιμης κινητικότητας με στοιχεία ανάπλασης, θα αναδείξουν και θα προβάλουν την ιστορική ταυτότητα της πόλης.
Αποτέλεσμα αυτού θα είναι η αύξηση του τουρισμού, μέσα από την αύξηση της επισκεψιμότητας, τόσο ελλήνων όσο και ξένων τουριστών, και μάλιστα όχι μόνο οδικώς, αλλά και δια θαλάσσης, συμβάλλοντας έτσι και στην οικονομική ανάπτυξη ολόκληρης της περιοχής.
Ταυτόχρονα όμως, θα υπάρξει και γενικότερη αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Αυτός είναι και ο Στρατηγικό στόχος της Περιφέρειας αττικής, για τον οποίο εργαζόμαστε από την πρώτη ημέρα της εκλογής μας, αφού πιστεύουμε γενικότερα, πως έχει φτάσει πλέον το πλήρωμα του χρόνου, για την ανάδειξη της φωτεινής πλευράς ολόκληρης της Δυτικής Αττικής.
Αξιοποιώντας λοιπόν και την ευκαιρία του Ελευσις 21, θεωρώ πως το έργο «της ενοποίησης και ανάδειξης των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων», αποτελεί μια στρατηγική παρέμβαση, προς όφελος όχι μόνο των επισκεπτών, αλλά και του αναντικατάστατου πλούτου της πόλης μας, που ασφαλώς είναι οι κάτοικοι της Ελευσίνας, στους οποίους και ανήκει.

Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής:

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ