Είναι ένα κτίριο που φέρει ιστορικό βάρος και βρίσκεται σε στρατηγικό γεωγραφικό σημείο στο κέντρο της πόλης των Μεγάρων. Το κτίριο της παλιάς Δημαρχείας Μεγάρων στη διασταύρωση των οδών Χρήστου Μωραιτη και Σ. Δρίτσα παραμένει εγκαταλειμμένο και ανεκμετάλλευτο τις τελευταίες δεκαετίες.
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για αλλαγή του κέντρου της πόλης και, κυρίως, ανακαίνιση του ιστορικού και διατηρητέου κτιρίου του παλιού Δημαρχείου, η ΔΗΚΕΔΗΜΕ προχώρησε σε υποβολή πρότασης προς το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» για την ανακατασκευή του προς αξιοποίηση για πολιτιστικούς σκοπούς.
Λίγα στοιχεία για το ιστορικό του κτιρίου της παλαιάς Δημαρχείας Μεγάρων
Το ιστορικό και διατηρητέο κτήριο του πρώην δημαρχείου Μεγάρων βρίσκεται στη συμβολή των οδών Χρ. Μωραΐτη και Βύζαντος στο Ο.Τ. 124 του Δήμου Μεγαρέων.
Πρόκειται για διώροφο κεραμοσκεπές κτήριο με υπόγειο, που χτίστηκε από τον Γεώργιο Ιωάννου Μαλέα, ιατρό στο επάγγελμα, για κατοικία αυτού στο παλιό κέντρο της πόλης των Μεγάρων.
Έχει κτιστεί προ του 1902 αφού εμφανίζεται σε καρτ- ποσταλ της ίδιας χρονιάς και είναι αποτυπωμένο στις πινακίδες
του σχεδίου πόλεως της 31ης Αυγούστου 1934 του Δήμου Μεγαρέων (ΦΕΚ 15/09/1934).
Την περίοδο 1941 – 1944 επιτάχθηκε από τα στρατεύματα κατοχής και χρησιμοποιείτο από αυτά. Σώζεται μέχρι σήμερα δε, αναφορά παραμονής του Μπενίτο Μουσολίνι σε αυτό.
Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαΐου 1943 εκδηλώθηκε πυρκαγιά στον Ά όροφο του κτηρίου όπως αναφέρεται στο«Ημερολόγιο Ιωάννου Αν. Οικονομόπουλου κατά την υπό των Ιταλών κατοχή των Μεγάρων» όπου κατεστράφη η ξύλινη οροφή και ψευδοροφή αυτού.
Το Μάρτιο του 1963 ενοικιάστηκε από τον υιό του προκατόχου, Ιωάννη Γ. Μαλέα, στον δήμο, επισκευάστηκε πρόχειρα από συνεργεία του δήμου, χρησιμοποιήθηκε ως δημαρχείο των Μεγάρων και συνδέθηκε με την ιστορία της πόλης των Μεγάρων μέχρι τις 24/02/1981 οπότε και υπέστη τις πρώτες ζημιές από τον μεγάλο σεισμό της ημέρας αυτής.
Με απόφαση της αναπληρώτριας Υπουργού Πολιτισμού Κας Άννας Ψαρούδα – Μπενάκη χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης και ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με το ΦΕΚ 211 τεύχος Β της 9ης Απριλίου 1991 διότι «είναι ένα αξιόλογο δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, μοναδικό ίσως στα Μέγαρα και η χρήση του σαν δημαρχείο το συνδέει άρρηκτα με την ιστορία της πόλης».
Τον Δεκέμβριο του 1997 μεταβιβάστηκε στους σημερινούς ιδιοκτήτες Γεώργιο Νικ. Παπαβασίλη και την σύζυγό του Αθηνά Δημ. Θεοδοσίου.
Την 24η Σεπτεμβρίου 1999 με τον γενόμενο σεισμό υπέστη ζημιές πέραν αυτών που είχαν προκληθεί από τον σεισμό της 24ης Φεβρουαρίου 1981 και σήμερα με την εγκεκριμένη μελέτη αποκατάστασης του κτηρίου είναι διαθέσιμο προς άμεση επισκευή και αποκατάσταση.
Από τον Δεκέμβριο του 1997 όπου και μεταβιβάστηκε στους σημερινούς ιδιοκτήτες, ακολούθησε ένας αγώνας δρόμου με διάρκεια μεγαλύτερη της δεκαετίας, ώστε να συνταχθούν και εγκριθούν από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες το σύνολο των μελετών που χρειάζονται για την επισκευή και αποκατάστασή του ως διατηρητέου κτηρίου.
Η πρόταση της ΔΗΚΕΔΗΜΕ
Η ΔΗΚΕΔΗΜΕ, σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες συμπολίτες μας οι οποίοι παρέχουν δωρεάν τις μελέτες που έχουν γίνει, προχώρησε με εισήγηση της διοίκησης της ΔΗΚΕΔΗΜΕ και ομόφωνη απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου την Παρασκευή 11 Μαΐου, σε υποβολή αιτήματος προς το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, για την αγορά, ανακατασκευή και δωρεά προς την Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Μεγαρέων (ΔΗ.Κ.Ε.ΔΗ.ΜΕ.) του κτιρίου της Παλαιάς Δημαρχείας του Δήμου Μεγαρέων, ιδιοκτησίας Παπαβασίλη. Το κτίριο της παλιάς δημαρχείας Μεγάρων, ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας και θέσης, είναι κτισμένο προ του 1902, καθώς εμφανίζεται σε καρτ-ποσταλ της ίδιας χρονιάς. Με την πρόταση αυτή, η ΔΗΚΕΔΗΜΕ ζητά από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» να αγοράσει το ιστορικό αλλά εγκαταλειμμένο κτίριο, να το ανακαινίσει και να της το παραχωρήσει προς αξιοποίηση για πολιτιστικούς σκοπούς. Αν η πρόταση αυτή της κοινωφελούς επιχείρησης του δήμου μας έχει θετική εξέλιξη, θα αποτελέσει πρωτοπόρο έργο για το κέντρο της πόλης.
πηγη enimerosi-news.
