Την Κυριακή 21 Ιανουαρίου η ιστορική ομάδα της πόλης των Μεγάρων ο Βύζας, έκοψε την καθιερωμένη πρωτοχρονιάτικη πίτα. Προσκεκλημένος κι εγώ καθόμουν και αναλογιζόμουν πως αυτό το ιστορικό σωματείο μπορεί να ξεφύγει από την τελματώδη κατάσταση που έχει περιπέσει τα τελευταία χρόνια (το ίδιο θα μπορούσε να αναλογισθεί βεβαίως και ένας φίλαθλος του Πανελευσινιακού, του Ακράτητου κι άλλων ομάδων που έχουν γράψει ιστορία στο Ελληνικό ποδόσφαιρο).
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι όλοι οι μεγάλοι Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν προέρχονται από τις ακαδημίες των μεγάλων συλλόγων αφού αυτές τροφοδοτούνται κυρίως από τις ακαδημίες ή τις ομάδες των ερασιτεχνικών σωματείων.
Σήμερα ο Βύζας διαθέτει ακαδημίες με περισσότερα από 200 παιδιά. Φανταστείτε πόσες χιλιάδες παιδιά σε όλη την Ελλάδα λειτουργούν ως φυτώρια για να επανδρώσουν αύριο τις μεγάλες και εθνικές ομάδες.
Αυτό που πολλοί όμως δεν γνωρίζουν (όταν μάλιστα δεν έχουν κάνει παράγοντες) είναι το οικονομικό κόστος για να συντηρήσεις μια ομάδα στις «ερασιτεχνικές» κατηγορίες και τις ακαδημίες τους. Ρούχα για τους ποδοσφαιριστές, προπονητές, γυμναστές, ιατρούς, φάρμακα, μετακινήσεις, πληρωμές διαιτητών, πληρωμές προστίμων για κάρτες, οδοιπορικά κλπ δημιουργούν ένα κόστος δυσβάσταχτο που καλούνται κάθε χρόνο να πληρώνουν παράγοντες και χορηγοί, χωρίς καμία οικονομική βοήθεια από τον δήμο αλλά κυρίως από την ΕΠΟ ή την Πολιτεία.
Η ιστορία των κρατικών επιχορηγήσεων για τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα προς την ΕΠΟ είναι παλιά. Τόσο παλιά και τόσο βαθιά που δεν επιτρέπει όψιμα «κροκοδείλια δάκρυα» απ’ όσους έχουν κατά το παρελθόν συνηγορήσει. Οι ρίζες του κοψίματος των επιχορηγήσεων βρίσκονται στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η Ομοσπονδία υπό το Β. Γκαγκάτση αποφάσισε να στερηθεί των κρατικών επιχορηγήσεων προκειμένου η ΕΠΟ να εξαιρείται του αθλητικού νόμου, του ελέγχου και των υποχρεώσεων που απέρρεαν από αυτόν.
Τα τελευταία χρόνια δύο φορές ανακοινώθηκαν επιχορηγήσεις από ΓΓΑ προς τα ερασιτεχνικά σωματεία χωρίς ουδέποτε να εκταμιευθούν. Το 2014 επί υπουργίας Ι. Ανδριανού και προεδρίας Γ. Σαρρή στην ΕΠΟ (λίγο πριν το εξοβελισμό του) είχε εγκριθεί από την ΓΓΑ επιχορήγηση ύψους 1,4 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση των ερασιτεχνικών σωματείων ποδοσφαίρου.
Η επιχορήγηση αυτή όμως δεν εκταμιεύθηκε ποτέ διότι η ΕΠΟ όφειλε ρυθμιζόμενα χρέη 418.000 ευρώ και δεν ήταν φορολογικά ενήμερη, γεγονός που καθιστούσε αδύνατη την εκταμίευση του ποσού της επιχορήγησης αφού αυτή δεν μπορούσε να διατεθεί εις ολόκληρον για τον σκοπό που είχε εγκριθεί. Το αμίμητο βέβαια έγινε επί υπουργίας Σ. Κοντονή όταν εγκρίθηκε το ποσό των 100.000 ευρώ για να μοιραστεί απευθείας στα ενεργά ερασιτεχνικά σωματεία ποδοσφαίρου που στο κάθε ένα θα αντιστοιχούσε το ποσό των 20-22 ευρώ! Τελικά ούτε και αυτά τα «ψίχουλα» εκταμιεύθηκαν ποτέ!
Όλα αυτά δημιουργούν ένα θολό σκηνικό χωρίς καμία προοπτική, με τα ερασιτεχνικά σωματεία χωρίς κανέναν οικονομικό πόρο να μπαίνουν κάθε χρόνο σε έναν απίστευτο κυκεώνα μιας διοργάνωσης που τους προκαλεί οικονομική αφαίμαξη και τα οδηγεί σε μαρασμό.
Μια ανάλγητη ΕΠΟ που ουδόλως ενδιαφέρεται για την επιβίωση των ερασιτεχνικών σωματείων, αλλά κόπτεται μόνο να εισπράττει απ’ αυτά, μια Πολιτεία άβουλη που ενδιαφέρεται μόνο πως θα αναδεικνύει την προαιώνια κόντρα της με την Ομοσπονδία και έναν δήμο που δεν συνδράμει στο ελάχιστο για τις λειτουργικές ανάγκες δεν δημιουργούν καμία αισιοδοξία για το μέλλον.
Η οικονομική κρίση που μαστίζει τα τελευταία χρόνια τη χώρα μας «εξάλειψε» πλέον τους παράγοντες που ξόδευαν από την τσέπη τους για να κρατήσουν ζωντανό το
ερασιτεχνικό σωματείο της αρεσκείας τους.
Το μόνο που έμεινε είναι το μεράκι, η αγάπη και η «τρέλα» κάποιων για την ομάδα τους. Κι αυτούς οφείλουμε να τους στηρίξουμε και μπορούμε να το κάνουμε με την
παρουσία μας και μόνο σε 2 αγώνες εντός έδρας το μήνα. Με χίλιους φιλάθλους σε κάθε αγώνα η διοίκηση θα εισέπραττε, δέκα χιλιάδες ευρώ το μήνα, για να μπορεί να
ανταπεξέλθει σε όλες της τις ανάγκες. Πολλοί λένε ότι «οι συλλογικότητες πέθαναν» καιρός να τους αποδείξουμε ότι δεν είναι έτσι!
Γ. Μπερδελής
π. Αντιπρόεδρος ΑΓΣ ΒΥΖΑΣ
