«Εδώ μιλάμε ουσιαστικά για την ανάταξη της Δυτικής Αττικής. Ένα τοπικό στοίχημα και μαζί μία εθνική πρόκληση. Ένα στοίχημα για εμάς, την Περιφερειακή Αρχή της Αττικής. Και μια πρόκληση για την Κυβέρνηση», τόνισε η ίδια υπογραμμίζοντας ότι «η ανάταξη της Δυτικής Αττικής, σήμερα, μετά από την καταστροφική, φονική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου, ανέδειξε, με τραγικό αλλά αναμφισβήτητο τρόπο, την πορεία που οφείλουμε όλοι, Κεντρική Εξουσία, Τοπική Αυτοδιοίκηση, τοπικές κοινωνίες να ακολουθήσουμε».
Η Περιφερειάρχης έκανε λόγο για μία «πορεία – μονόδρομο», η οποία «σχετίζεται με την ανάγκη να γίνουν επιτέλους πράξεις, οι διαπιστώσεις των χρόνιων παθογενειών και δυσλειτουργιών της κρατικής μηχανής σε όλα τα επίπεδα». «Για να μην επαναληφθούν νόμιμες αυθαιρεσίες και αυθαίρετες νομιμοποιήσεις». «Για να μην θρηνήσουμε ξανά θύματα, στο όνομα μίας ανάπτυξης, η οποία, τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελούσε ύβρη κατά του περιβάλλοντος και πρόκληση σε κάθε έννοια αειφόρου ανάπτυξης».
Η ίδια αναφέρθηκε σε ένα μοντέλο στρεβλής ανάπτυξης, το οποίο, όπως είπε «δεν έτυχε». «Πέτυχε γιατί είχε συγκεκριμένο, ταξικό πρόσημο». «Ήταν αποτέλεσμα επιλογών συγκεκριμένων πολιτικών δυνάμεων. Δυνάμεων που εφάρμοσαν σαφή αντίληψη. Ανισότητα οικονομική, ανισότητα κοινωνική, ανισότητα σε ό,τι αφορά στην έλλειψη βασικών υποδομών», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ακολουθούν βασικά σημεία από την παρέμβαση της Περιφερειάρχη:
Γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι στους δήμους της Δυτικής Αττικής οι πολίτες βιώνουν κάθε μέρα και τις τρεις αυτές ανισότητες. Ενίοτε με τραγικό τρόπο, όπως έγινε στη Μάνδρα.
Όπου φάνηκε, πέρα των άλλων, και η γύμνια των πόλεών μας, είτε πρόκειται για τη Βόρεια ή τη Δυτική Αττική, στο επιστημονικά πλέον τεκμηριωμένο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, εξαιτίας των ιδεοληψιών ορισμένων – αιρετών, συνδικαλιστών, ή άλλων “παντογνωστών”.
Διότι, το συγκεκριμένο φαινόμενο όπου αλλού και αν εξελισσόταν θα είχε τα ίδια τραγικά αποτελέσματα, αφού ζούμε σε μία χώρα όπου από το 2012 εκκρεμεί η υλοποίηση «Σχεδίου Αντιμετώπισης Πλημμυρικού Κινδύνου» σε εφαρμογή της σχετικής οδηγίας της ΕΕ του 2007.
Βρισκόμαστε εδώ λοιπόν για να σπάσουμε αυτές τις νομοτέλειες των ανισοτήτων. Γιατί δεν μπορεί σήμερα, εν έτει 2017, να υπάρχουν ακόμη πολίτες δεύτερης κατηγορίας και παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Για να βάλουμε έναν κρίκο σε αλυσίδα αποφάσεων και ενεργειών που ξεκίνησαν πριν από τρία χρόνια. Για να κάνουμε πράξη το τέλος των ανισοτήτων στη Δυτική Αττική, ξανακτίζοντας το Κράτος στη βάση της χρηστής Διοίκησης, του δημοσίου συμφέροντος και της κοινωνικής λογοδοσίας.
Ένα συνέδριο ευθύνης και δυνατότητας όλων μας. Αιρετών και πολιτών. Ευθύνης και δυνατότητας για να οικοδομήσουμε όλοι μαζί ένα κοινό αναπτυξιακό σχέδιο. Ένα αναπτυξιακό σχέδιο που όμως προϋποθέτει και επιβάλλει την επίλυση των δομικών προβλημάτων που ταλαιπωρούν τους δήμους της Δυτικής Αττικής.
Στην Περιφέρεια Αττικής, στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής, επιχειρούμε, εδώ και τρία χρόνια, με υποστελεχωμένες υπηρεσίες και προβληματικό ενίοτε θεσμικό πλαίσιο, να ανατάξουμε τη Δυτική Αττική. Χαράσσοντας νέα, μετά από δεκαετίες, πορεία.
